فصل 91
1 آنکه در ستر حضرت اعلی نشستهاست، زیر سایهٔ قادرمطلق ساکن خواهد بود.
2 دربارهٔ خداوند می‌گویم که او ملجا و قلعه من است و خدای من که بر او توکّل دارم.
3 زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و از وبای خبیث.
4 به پرهای خود تو را خواهد پوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستیِ او تو را مِجَّن و سپر خواهد بود.
5 از خوفی در شب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روز می‌پرد.
6 و نه از وبایی که در تاریکی می‌خرامد و نه از طاعونی که وقت ظهر فساد می‌کند.
7 هزار نفر به جانب تو خواهند افتاد و ده‌هزار به دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید.
8 فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید.
9 زیرا گفتی تو ای خداوند ملجای من هستی و حضرت اعلی را مأوای خویش گردانیده‌ای.
10 هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمهٔ تو نخواهد رسید.
11 زیرا که فرشتگان خود را دربارهٔٔ تو امر خواهد فرمود تا در تمامیِ راه‌هایت تو را حفظ نمایند.
12 تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مبادا پای خود را به سنگ بزنی.
13 بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد.
14 چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او را سرافراز خواهم ساخت.
15 چون مرا خواند او را اجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، مُعَزَّز خواهم ساخت.
16 به طول ایام او را سیر می‌گردانم و نجات خویش را بدو نشان خواهم داد.