فصل 73
1 [مزمور آساف] هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.
2 و امّا من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود و نزدیک بود که قدمهایم بلغزد.
3 زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتیِ شریران را دیدم.
4 زیرا که در موت ایشان قیده‌ا نیست و قوّت ایشان مستحکم است.
5 مثل مردم در زحمت نیستند و مثل آدمیان مبتلا نمی‌باشند.
6 بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است و ظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند.
7 چشمان ایشان از فربهی بدر آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند.
8 استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلمآمیز را از جای بلند می‌گویند.
9 دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند و زبان ایشان در جهان گردش می‌کند.
10 پس قوم او بدینجا برمی‌گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود.
11 و ایشان می‌گویند، خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟
12 اینک، اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند.
13 یقیناً من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود را به پاکی شستهام.
14 و من تمامیِ روز مبتلا می‌شوم و تأدیب من هر بامداد حاضر است.
15 اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه بر طبقهٔ فرزندان تو خیانت می‌کردم.
16 چون تفکر کردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد.
17 تا به قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تأمل کردم.
18 هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت.
19 چگونه بَغْتَهًٔ به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند.
20 مثل خوابِ کسی چون بیدار شد، ای خداوند همچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیز خواهی شمرد.
21 لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم.
22 و من وحشی بودم و معرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم.
23 ولی من دائماً با تو هستم. تو دست راست مرا تأیید کرده‌ای.
24 موافق رأی خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید.
25 کیست برای من در آسمان؟ و غیر از تو هیچ چیز را در زمین نمی‌خواهم.
26 اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخرهٔ دلم و حصهٔ من خداست تا ابدالآباد.
27 زیرا آنانی که از تو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از تو زنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت.
28 و امّا مرا نیکوست که به خدا تقّرب جویم. بر خداوند یهوه توکّل کرده‌ام تا همهٔٔ کارهای تو را بیان کنم.