فصل 7
1 كلامی كه از جانب خداوند به ارمیا نازل‌شده، گفت:
2 «به دروازه خانه خداوند بایست و این كلام را در آنجا ندا كرده، بگو: ای تمامی یهودا كه به این دروازه‌ها داخل شده، خداوند را سجده می‌نمایید كلام خداوند را بشنوید.
3 یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: طریق‌ها و اعمال خود را اصلاح كنید و من شما را در این مكان ساكن خواهم گردانید.
4 به سخنان دروغ توكّل منمایید و مگویید كه هیكل یهوه، هیكل یهوه، هیكل یهوه این است.
5 زیرا اگر به تحقیق طریق‌ها و اعمال خود را اصلاح كنید و انصاف را در میان یكدیگر بعمل آورید،
6 و بر غریبان و یتیمان و بیوه‌زنان ظلم ننمایید و خون بی‌گناهان را در این مكان نریزید و خدایان غیر را به جهت ضرر خویش پیروی ننمایید،
7 آنگاه شما را در این مكان در زمینی كه به پدران شما از ازل تا به ابد داده‌ام ساكن خواهم گردانید.
8 اینك شما به سخنان دروغی كه منفعت ندارد توكّل می‌نمایید.
9 آیا مرتكب دزدی و زنا و قتل نمی‌شوید و به دروغ قسم نمی‌خورید و برای بَعل بخور نمی‌سوزانید؟ و آیا خدایان غیر را كه نمی‌شناسید پیروی نمی‌نمایید؟
10 و داخل شده، به حضور من در این خانه‌ای كه به اسم من مسمّی است می‌ایستید و می‌گویید كه به گردن تمام این رجاسات سپرده شده‌ایم.
11 آیا این خانه‌ای كه به اسم من مسمّی است در نظر شما مغاره دزدان شده است؟ و خداوند می‌گوید: اینك من نیز این را دیده‌ام.
12 لكن به مكان من كه در شیلو بود و نام خود را اول در آنجا قرار داده بودم بروید و آنچه را كه به سبب شرارت قوم خود اسرائیل به آنجا كرده‌ام ملاحظه نمایید.
13 پس حال خداوند می‌گوید: از آنرو كه تمام این اعمال را بجا آوردید با آنكه من صبح زود برخاسته، به شما تكّلم نموده، سخن راندم اما نشنیدید و شما را خواندم اما جواب ندادید.
14 از این جهت به این خانه‌ای كه به اسم من مسمّی است و شما به آن توكّل دارید و به مكانی كه به شما و به پدران شما دادم به نوعی كه به شیلو عمل نمودم عمل خواهم كرد.
15 و شما را از حضور خود خواهم راند به نوعی كه جمیع برادران شمایعنی تمام ذریت افرایم را راندم.
16 پس تو برای این قوم دعا مكن و به جهت ایشان آواز تضرّع و استغاثه بلند منما و نزد من شفاعت مكن زیرا كه من تو را اجابت نخواهم نمود.
17 آیا آنچه را كه ایشان در شهرهای یهودا و كوچه‌های اورشلیم می‌كنند نمی‌بینی؟
18 پسران، هیزم جمع می‌كنند و پدران، آتش می‌افروزند و زنان، خمیر می‌سرشند تا قرصها برای ملكه آسمان بسازند و هدایای ریختنی برای خدایان غیر ریخته مرا متغّیر سازند.
19 اما خداوند می‌گوید آیا مرا متغّیر می‌سازند؟ نی بلكه خویشتن را تا رویهای خود را رُسوا سازند.
20 بنابراین خداوند یهوه چنین می‌گوید: اینك خشم و غضب من بر این مكان برانسان و بر بهایم و بر درختان صحرا و بر محصول زمین ریخته خواهد شد و افروخته شده، خاموش نخواهد گردید.»
21 یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: «قربانی‌های سوختنی خود را بر ذبایح خویش مزید كنید و گوشت بخورید.
22 زیرا كه به پدران شما سخن نگفتم و در روزی كه ایشان را از زمین مصر بیرون آوردم آنها را درباره قربانی‌های سوختنی و ذبایح امر نفرمودم.
23 بلكه ایشان را به این چیز امر فرموده، گفتم كه قول مرا بشنوید ومن خدای شما خواهم بود و شما قوم من خواهید بود و بهر طریقی كه به شما حكم نمایم سلوك نمایید تا برای شما نیكو باشد.
24 اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند بلكه برحسب مشورتها و سركشی دل شریر خود رفتار نمودند و به عقب افتادند و پیش نیامدند.
25 از روزی كه پدران شما از زمین مصر بیرون آمدند تاامروز جمیع بندگان خود انبیا را نزد شما فرستادم بلكه هر روز صبح زود برخاسته، ایشان را ارسال نمودم.
26 اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند بلكه گردن خویش را سخت نموده، از پدران خود بدتر عمل نمودند.
27 پس تو تمامی این سخنان را به ایشان بگو اما تو را نخواهند شنید و ایشان را بخوان اما ایشان تو را جواب نخواهند داد.
28 و به ایشان بگو: اینان قومی می‌باشند كه قول یهوه خدای خویش را نمی‌شنوند و تأدیب نمی‌پذیرند زیرا راستی نابود گردیده و از دهان ایشان قطع شده است.
29 (ای اورشلیم) موی خود را تراشیده، دور بینداز و بر بلندیها آواز نوحه برافراز زیرا خداوند طبقه مغضوب خود را ردّ و ترك نموده است.
30 «چونكه خداوند می‌گوید بنی‌یهودا آنچه را كه در نظر من ناپسند است بعمل آوردند و رجاسات خویش را در خانه‌ای كه به اسم من مسمّی است برپانموده، آن را نجس ساختند.
31 و مكان‌های بلند خود را در توفت كه در وادی ابن حنّوم است بنا نمودند تا پسران و دختران خویش را در آتش بسوزانند كه من اینكار را امر نفرموده بودم و بخاطر خویش نیاورده.
32 بنابراین خداوند می‌گوید: اینك روزها می‌آید كه آن بار دیگر به توفت و وادی ابن حنّوم مسمّی نخواهد شد بلكه به وادی قتل و در توفت دفن خواهند كرد تا جایی باقی نماند.
33 و لاشهای این قوم خوراك مرغان هوا و جانوران زمین خواهد بود وكسی آنها را نخواهد ترسانید.
34 و از شهرهای یهودا و كوچه‌های اورشلیم آواز شادمانی و آواز خوشی و صدای داماد و صدای عروس را نابود خواهم ساخت زیرا كه آن زمین ویران خواهد شد.»