Bölüm 12
1 Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.
2 Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri.
4 Onlar ki, "Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?" derler.
5 "Şimdi kalkacağım" diyor RAB, "Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara."
6 RAB'bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
7 Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
8 İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.