Bölüm 22
1 Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
3 Oysa sen kutsalsın, İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
4 Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.
5 Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.
6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
7 Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
8 "Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!"
9 Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.
11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.
12 Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.
14 Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.
16 Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
17Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
18Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.
19Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!
20Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
21Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!
22Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
23Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
24Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
25Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
26Yoksullar yiyip doyacak, RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
27Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek, Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
28Çünkü egemenlik RAB'bindir, Ulusları O yönetir.
29Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O'nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O'nun önünde.
30Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
31O'nun kurtarışını, "Rab yaptı bunları" diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.