فصل 36
1 «و تو ای پسر انسان به كوههای اسرائیل نبوّت كرده، بگو: ای كوههای اسرائیل كلام خداوند را بشنوید!
2 خداوند یهوه چنین می‌گوید: چونكه دشمنان دربارۀ شما گفته‌اند هَهْ این بلندیهای دیرینه میراث ما شده است،
3 لهذا نبوّت كرده، بگو كه خداوند یهوه چنین می‌فرماید: از آن جهت كه ایشان شما را از هر طرف خراب كرده و بلعیده‌اند تا میراث بقیه امّت‌ها بشوید و بر لبهای حرف‌گیران برآمده، مورد مذمّت طوایف گردیده‌اید،
4 لهذا ای كوههای اسرائیل كلام خداوند یهوه را بشنوید! خداوند یهوه به كوهها و تلّها و وادیها و درهّها و خرابه‌های ویران و شهرهای متروكی كه تاراج شده و مورد سخریه بقیه امّت‌های مجاور گردیده است، چنین می‌گوید:
5 بنابراین خداوند یهوه چنین می‌فرماید: هر آینه به آتش غیرت خود به ضدّ بقیه امّت‌ها و به ضدّ تمامی اَدُوم تكلّم نموده‌ام كه ایشان زمین مرا به شادی تمامِ دل و كینه قلب، ملك خود ساخته‌اند تا آن را به تاراج واگذارند.
6 پس دربارۀ زمین اسرائیل نبوّت نما وبه كوهها و تلّها و وادیها و درهّها بگو كه خداوند یهوه چنین می‌فرماید: چونكه شما متحمّل سرزنش امّت‌ها شده‌اید، لهذا من در غیرت و خشم خود تكلّم نمودم.»
7 و خداوند یهوه چنین می‌گوید: «من دست خود را برافراشته‌ام كه امّت‌هایی كه به اطراف شمایند البتّه سرزنش خود را متحمّل خواهند شد.
8 و شما ای كوههای اسرائیل شاخه‌های خود را خواهید رویانید و میوه خود را برای قوم من اسرائیل خواهید آورد زیرا كه ایشان به زودی خواهند آمد.
9 زیرا اینك من بطرف شما هستم وبر شما نظر خواهم داشت و شیار شده، كاشته خواهید شد.
10 و بر شما مردمان را خواهم افزود یعنی تمامی خاندان اسرائیل را جمیعاً و شهرها مسكون و خرابه‌ها معمور خواهد شد.
11 و بر شما انسان و بهایم بسیار خواهم آورد كه ایشان افزوده شده، بارور خواهند شد. و شما را مثل ایام قدیم معمور خواهم ساخت. بلكه بر شما بیشتر از اوّلِ شما احسان خواهم نمود و خواهید دانست كه من یهوه هستم.
12 و مردمان یعنی قوم خود اسرائیل را بر شما خرامان خواهم ساخت تا تو را به تصرّف آورند. و میراث ایشان بشوی و ایشان را دیگر بی‌اولاد نسازی.»
13 و خداوند یهوه چنین می‌گوید: «چونكه ایشان دربارۀ تو می‌گویند كه مردمان را می‌بلعی و امّت‌های خویش را بی‌اولاد می‌گردانی،
14 پس خداوند یهوه می‌گوید: مردمان را دیگر نخواهی بلعید و امّت‌های خویش را دیگر بی‌اولاد نخواهی ساخت.
15 و سرزنش امّت‌ها را دیگر در تو مسموع نخواهم گردانید. و دیگر متحمّل مذمّت طوایف نخواهی شد و امّت‌های خویش را دیگر نخواهی لغزانید. خداوند یهوه این را می‌گوید.»
16 و كلام خداوند بر من نازل شده، گفت:
17 «ای پسر انسان، هنگامی كه خاندان اسرائیل در زمین خود ساكن می‌بودند آن را به راهها و به اعمال خود نجس نمودند. و طریق ایشان به نظر من مثل نجاست زن حایض می‌بود.
18 لهذا به سبب خونی كه بر زمین ریختند و آن را به بتهای خود نجس ساختند، من خشم خود را بر ایشان ریختم.
19 و ایشان را در میان امّت‌ها پراكنده ساختم و در كشورها متفرّق گشتند. و موافق راهها و اعمال ایشان، بر ایشان داوری نمودم.
20 و چون به امّت‌هایی كه بطرف آنها رفتند رسیدند، آنگاه اسم قدّوس مرا بی‌حرمت ساختند. زیرا درباره ایشان گفتند كه اینان قوم یهوه می‌باشند و از زمین او بیرون آمده‌اند.
21 لیكن من بر اسم قدّوس خود كه خاندان اسرائیل آن را در میان امّت‌هایی كه بسوی آنها رفته بودند بی‌حرمت ساختند شفقت نمودم.
22 «بنابراین به خاندان اسرائیل بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: ای خاندان اسرائیل من این را نه به خاطر شما بلكه بخاطر اسم قدّوس خود كه آن را در میان امّت‌هایی كه به آنها رفته، بی‌حرمت نموده‌اید بعمل می‌آورم.
23 و اسم عظیم خود را كه در میان امّت‌ها بی‌حرمت شده است و شما آن را در میان آنها بی‌عصمت ساخته‌اید، تقدیس خواهم نمود. و خداوند یهوه می‌گوید: حینی كه بنظر ایشان در شما تقدیس كرده شوم، آنگاه امّت‌ها خواهند دانست كه من یهوه هستم.
24 و شما را از میان امّت‌ها می‌گیرم و از جمیع كشورها جمع می‌كنم و شما را در زمین خود در خواهم آورد.
25 و آب پاك بر شما خواهم پاشید و طاهر خواهید شد. و شما را از همه نجاسات واز همه بتهای شما طاهر خواهم ساخت.
26 و دل تازه به شما خواهم داد و روح تازه در اندرون شما خواهم نهاد. و دل سنگی را از جسد شما دور كرده، دل گوشتین به شما خواهم داد.
27 و روح خـود را در اندرون شما خواهم نهاد و شمـا را به فرایض خود سالك خواهم گردانید تا احكام مـرا نگاه داشته، آنها را بجا آورید.
28 و در زمینی كه به پدران شما دادم ساكن شده، قوم من خواهید بود و من خدای شماخواهم بود.
29 و شما را از همه نجاسات شما نجات خواهم داد. و غلّه را خوانده، آن را فراوان خواهم ساخت و دیگر قحط بر شما نخواهم فرستاد.
30 و میوه درختان و حاصل زمین را فراوان خواهم ساخت تا دیگر در میان امّت‌ها متحمّل رسوایی قحط نشوید.
31 و چون راههای قبیح و اعمال ناپسند خود را به یاد آورید، آنگاه به سبب گناهان و رجاسات خود خویشتن را در نظر خود مكروه خواهید داشت.»
32 و خداوند یهوه می‌گوید: «بدانید كه من این را به خاطر شما نكرده‌ام. پس ای خاندان اسرائیل به سبب راههای خود خجل و رسوا شوید.»
33 خداوند یهوه چنین می‌فرماید: «در روزی كه شما را از تمامی گناهانتان طاهر سازم، شهرها را مسكون خواهم ساخت و خرابه‌ها معمور خواهد شد.
34 و زمین ویران كه به نظر جمیع رهگذریان خراب می‌بود، شیار خواهد شد.
35 و خواهند گفت این زمینی كه ویران بود، مثل باغ عَدَن گردیده است و شهرهایی كه خراب و ویران و منهدم بود، حصاردار و مسكون شده است.
36 و امّت‌هایی كه به اطراف شما باقی مانده باشند، خواهند دانست كه من یهوه مخروبات را بنا كرده و ویرانه‌ها را غرس نموده‌ام. من كه یهوه هستم تكلّم نموده و بعمل آورده‌ام.»
37 خداوند یهوه چنین می‌گوید: «برای این بار دیگر خاندان اسرائیل از من مسألت خواهند نمود تا آن را برای ایشان بعمل آورم. من ایشان را با مردمان مثل گله كثیر خواهم گردانید.
38 مثل گله‌های قربانی یعنی گله اورشلیم در موسمهایش همچنان شهرهای مخروب از گله‌های مردمان پرخواهد شد و ایشان خواهند دانست كه من یهوه هستم.»