ايوب

فصل : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42


فصل   12

1  پس‌ ایوب‌ در جواب‌ گفت‌:
2  «به درستی‌ كه‌ شما قوم‌ هستید، و حكمت‌ با شما خواهد مُرد.
3  لیكن‌ مرا نیز مثل‌ شما فهم‌ هست‌، و از شما كمتر نیستم‌. و كیست‌ كه‌ مثل‌ این‌ چیزها را نمی‌داند؟
4  برای‌ رفیق‌ خود مسخره‌ گردیده‌ام‌. كسی‌كه‌ خدا را خوانده‌ است‌ و او را مستجاب‌ فرموده‌، مرد عادل‌ و كامل‌، مسخره‌ شده‌ است‌.
5  در افكار آسودگان‌، برای‌ مصیبت‌ اهانت‌ است‌. مهیا شده‌ برای‌ هركه‌ پایش‌ بلغزد.
6  خیمه‌های‌ دزدان‌ به‌ سلامت‌ است‌ و آنانی‌ كه‌ خدا را غضبناك‌ می‌سازند ایمن‌ هستند، كه‌ خدای‌ خود را در دست‌ خود می‌آورند.
7  «لیكن‌ الا´ن‌ از بهایم‌ بپرس‌ و تو را تعلیم‌ خواهند داد. و از مرغان‌ هوا و برایت‌ بیان‌ خواهند نمود.
8  یا به‌ زمین‌ سخن‌ بران‌ و تو را تعلیم‌ خواهد داد، و ماهیان‌ دریا به‌ تو خبر خواهند رسانید.
9  كیست‌ كه‌ از جمیع‌ این‌ چیزها نمی‌فهمد كه‌ دست‌ خداوند آنها را به‌ جا آورده‌ است‌،
10  كه‌ جان‌ جمیع‌ زندگان‌ در دست‌ وی‌ است‌، و روح‌ جمیع‌ افراد بشر؟
11  آیا گوش‌ سخنان‌ را نمی‌آزماید، چنانكه‌ كام‌ خوراك‌ خود را می‌چشد؟
12  نزد پیران‌ حكمت‌ است‌، و عمر دراز فطانت‌ می‌باشد.
13  لیكن‌ حكمت‌ و كبریایی‌ نزد وی‌ است‌. مشورت‌ و فطانت‌ از آن‌ او است‌.
14  اینك‌ او منهدم‌ می‌سازد و نمی‌توان‌ بنا نمود؛ انسان‌ را می‌بندد و نمی‌توان‌ گشود.
15  اینك‌ آبها را باز می‌دارد و خشك‌ می‌شود، و آنها را رها می‌كند و زمین‌ را واژگون‌ می‌سازد.
16  قوّت‌ و وجود نزد وی‌ است‌. فریبنده‌ و فریب‌خورده‌ از آن‌ او است‌.
17  مشیران‌ را غارت‌زده‌ می‌رباید، و حاكمان‌ را احمق‌ می‌گرداند.
18  بند پادشاهان‌ رامی‌گشاید و در كمر ایشان‌ كمربند می‌بندد.
19  كاهنان‌ را غارت‌ زده‌ می‌رباید، و زورآوران‌ را سرنگون‌ می‌سازد.
20  بلاغت‌ معتمدین‌ را نابود می‌گرداند، و فهم‌ پیران‌ را برمی‌دارد.
21  اهانت‌ را بر نجیبان‌ می‌ریزد و كمربند مقتدران‌ را سست‌ می‌گرداند.
22  چیزهای‌ عمیق‌ را از تاریكی‌ منكشف‌ می‌سازد، و سایه‌ موت‌ را به‌ روشنایی‌ بیرون‌ می‌آورد.
23  امّت‌ها را ترقّی‌ می‌دهد و آنها را هلاك‌ می‌سازد؛ امّت‌ها را وسعت‌ می‌دهد و آنها را جلای‌ وطن‌ می‌فرماید.
24  عقل‌ رؤسای‌ قوم‌های‌ زمین‌ را می‌رباید، و ایشان‌ را در بیابان‌ آواره‌ می‌گرداند، جایی‌ كه‌ راه‌ نیست‌.
25  در تاریكی‌ كورانه‌ راه‌ می‌روند و نور نیست‌. و ایشان‌ را مثل‌ مستان‌ افتان‌ و خیزان‌ می‌گرداند.