فصل 26
1 « برای خود بتها مسازید، و تمثال تراشیده و ستونی به جهت خود برپا منمایید، و سنگی مصور در زمین خود مگذارید تا به آن سجده كنید، زیرا كه من یهوه خدای شما هستم.
2 سَبَّت‌های مرا نگاه دارید، و مكان مقدس مرا احترام نمایید. من یهوه هستم.
3 اگر در فرایض من سلوك نمایید و اوامر مرا نگاه داشته، آنها را بجا آورید،
4 آنگاه بارانهای شما را در موسم آنها خواهم داد، و زمین محصول خود را خواهد آورد، و درختان صحرا میوۀ خود را خواهد داد.
5 و كوفتن خرمن شما تا چیدن انگور خواهد رسید، و چیدن انگور تا كاشتن تخم خواهد رسید، و نان خود را به سیری خورده، در زمین خود به امنیت سكونت خواهید كرد.
6 و به زمین، سلامتی خواهم داد و خواهید خوابید و ترساننده‌ای نخواهد بود؛ و حیوانات موذی را از زمین نابود خواهم ساخت، و شمشیر از زمین شما گذر نخواهد كرد.
7 و دشمنان خود را تعاقب خواهید كرد، و ایشان پیش روی شما از شمشیر خواهند افتاد.
8 و پنج نفر از شما صد را تعاقب خواهند كرد، و صد از شما ده‌هزار را خواهند راند، و دشمنان شما پیش روی شما از شمشیر خواهند افتاد.
9 و بر شما التفات خواهم كرد، و شما را بارور گردانیده، شما را كثیر خواهم ساخت، و عهد خود را با شما استوار خواهم نمود.
10 و غَلۀ كُهنۀ پارینه را خواهید خورد، و كُهنه را برای نو بیرون خواهید آورد.
11 و مسكن خود را در میان شما برپا خواهم كرد و جانم شما را مكروه نخواهد داشت.
12 و در میان شما خواهم خرامید و خدای شما خواهم بود و شما قوم من خواهید بود.
13 من یهوه خدای شما هستم كه شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا ایشان را غلام نباشید، و بندهای یوغ شما را شكستم، و شما را راست‌روان ساختم.
14 « و اگر مرا نشنوید و جمیع این اوامر را بجا نیاورید،
15 و اگر فرایض مرا رد نمایید و دل شما احكام مرا مكروه دارد، تا تمامی اوامر مرا بجا نیاورده، عهد مرا بشكنید،
16 من این را به شما خواهم‌كرد كه خوف و سل و تب را كه چشمان را فنا سازد، و جان را تلف كند، بر شما مسلط خواهم ساخت، و تخم خود را بی‌فایده خواهید كاشت و دشمنان شما آن را خواهند خورد.
17 و روی خود را به ضد شما خواهم داشت، و پیش روی دشمنان خود منهزم خواهید شد، و آنانی كه از شما نفرت دارند، بر شما حكمرانی خواهند كرد، و بدون تعاقب كننده‌ای فرار خواهید نمود.
18 « و اگر با وجود این همه، مرا نشنوید، آنگاه شما را برای گناهان شما هفت مرتبه زیاده سیاست خواهم كرد.
19 و فخر قوت شما را خواهم شكست، و آسمان شما را مثل آهن و زمین شما را مثل مس خواهم ساخت.
20 و قوت شما در بطالت صرف خواهد شد، زیرا زمین شما حاصل خود را نخواهد داد، و درختان زمین میوۀ خود را نخواهد آورد.
21 و اگر به خلاف من رفتار نموده، از شنیدن من ابا نمایید، آنگاه برحسب گناهانتان هفت چندان بلایای زیاده بر شما عارض گردانم.
22 و وحوش صحرا را بر شمافرستم تا شما را بی‌اولاد سازند، و بهایم شما را هلاك كنند، و شما را در شماره كم سازند، و شاهراههای شما ویران خواهد شد.
23 « و اگر با این همه از من متنبه نشده، به خلاف من رفتار كنید،
24 آنگاه من نیز به خلاف شما رفتار خواهم كرد، و شما را برای گناهانتان هفت چندان سزا خواهم داد.
25 و بر شما شمشیری خواهم آورد كه انتقام عهد مرا بگیرد. و چون به شهرهای خود جمع شوید، وبا در میان شما خواهم فرستاد، و به دست دشمن تسلیم خواهید شد.
26 و چون عصای نان شما را بشكنم، ده زن نان شما را در یك تنور خواهند پخت، و نان شما را به شما به وزن پس خواهند داد، و چون بخورید سیر نخواهید شد.
27 « و اگر با وجود این، مرا نشنوید و به خلاف من رفتار نمایید،
28 آنگاه به غضب به خلاف شما رفتار خواهم كرد، و من نیز برای گناهانتان، شما را هفت چندان سیاست خواهم كرد.
29 و گوشت پسران خود را خواهید خورد، و گوشت دختران خود را خواهید خورد.
30 و مكانهای بلند شما را خراب خواهم ساخت، و اصنام شما را قطع خواهم كرد، و لاشه‌های شما را بر لاشه‌های بتهای شما خواهم افكند، و جان من شما را مكروه خواهد داشت.
31 و شهرهای شما را خراب خواهم ساخت، و مكانهای مقدس شما را ویران خواهم كرد، و بوی عطرهای خوشبوی شما را نخواهم بویید.
32 و من زمین را ویران خواهم ساخت، به حدی كه دشمنان شما كه در آن ساكن باشند، متحیر خواهند شد.
33 و شما را در میان امتها پراكنده خواهم ساخت، و شمشیررا در عقب شما خواهم كشید، و زمین شما ویران و شهرهای شما خراب خواهد شد.
34 آنگاه زمین در تمامی روزهای ویرانی‌اش، حینی كه شما در زمین دشمنان خود باشید، از سَبَّت‌های خود تمتع خواهد برد. پس زمین آرامی خواهد یافت و از سَبَّت‌های خود تمتع خواهد برد.
35 تمامی روزهای ویرانی‌اش آرامی خواهد یافت، یعنی آن آرامی كه در سَبَّت‌های شما حینی كه در آن ساكن می‌بودید، نیافته بود.
36 « و اما در دلهای بقیۀ شما در زمین دشمنان شما ضعف خواهم فرستاد، و آواز برگِ رانده شده، ایشان را خواهد گریزانید، و بدون تعاقب كننده‌ای مثل كسی كه از شمشیر فرار كند، خواهند گریخت و خواهند افتاد.
37 و به روی یكدیگر مثل از دم شمشیر خواهند ریخت، با آنكه كسی تعاقب نكند، و شما را یارای مقاومت با دشمنان خود نخواهد بود.
38 و در میان امتها هلاك خواهید شد و زمینِ دشمنان شما، شما را خواهد خورد.
39 و بقیۀ شما در زمین دشمنان خود در گناهان خود فانی خواهند شد، و در گناهان پدران خود نیز فانی خواهند شد.
40 « پس به گناهان خود و به گناهان پدران خود در خیانتی كه به من ورزیده، و سلوكی كه به خلاف من نموده‌اند، اعتراف خواهند كرد.
41 از این سبب من نیز به خلاف ایشان رفتار نمودم، و ایشان را به زمین دشمنان ایشان آوردم. پس اگر دل نامختون ایشان متواضع شود و سزای گناهان خود را بپذیرند،
42 آنگاه عهد خود را با یعقوب بیاد خواهم آورد، و عهد خود را با اسحاق نیز و عهد خود را با ابراهیم نیز بیاد خواهم آورد، و آن‌زمین را بیاد خواهم آورد.
43 و زمین از ایشان ترك خواهد شد و چون از ایشان ویران باشد از سَبَّت‌های خود تمتع خواهد برد، و ایشان سزای گناه خود را خواهند پذیرفت، به سبب اینكه احكام مرا رد كردند، و دل ایشان فرایض مرا مكروه داشت.
44 و با وجود این همه نیز چون در زمین دشمنان خود باشند، من ایشان را رد نخواهم كرد، و ایشان را مكروه نخواهم داشت تا ایشان را هلاك كنم، و عهد خود را با ایشان بشكنم، زیرا كه من یهوه خدای ایشان هستم.
45 بلكه برای ایشان عهد اجداد ایشان را بیاد خواهم‌آورد كه ایشان را در نظر امتها از زمین مصر بیرون آوردم، تا خدای ایشان باشم. من یهوه هستم.«
46 این است فرایض و احكام و شرایعی كه خداوند در میان خود و بنی‌اسرائیل در كوه سینا به دست موسی قرار داد.