فصل 17
1 و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت:
2 «هارون و پسرانش و جمیع بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: این است كاری كه خداوند می‌فرماید و می‌گوید:
3 هر شخصی از خاندان اسرائیل كه گاو یا گوسفند یا بزدر لشكرگاه ذبح نماید، یا آنكه بیرون لشكرگاه ذبح نماید،
4 و آن را به در خیمه اجتماع نیاورد، تا قربانی برای خداوند پیش مسكن خداوند بگذراند، بر آن شخص خون محسوب خواهد شد. او خون ریخته است و آن شخص از قوم خود منقطع خواهد شد.
5 تا آنكه بنی‌اسرائیل ذبایح خود را كه در صحرا ذبح می‌كنند بیاورند، یعنی برای خداوند به در خیمۀ اجتماع نزد كاهن آنها را بیاورند، و آنها را بجهت ذبایح سلامتی برای خداوند ذبح نمایند.
6 و كاهن خون را بر مذبح خداوند نزد در خیمه اجتماع بپاشد، و پیه را بسوزاند تا عطر خوشبو برای خداوند شود.
7 و بعد از این، ذبایح خود را برای دیوهایی كه در عقب آنها زنا می‌كنند دیگر ذبح ننمایند. این برای ایشان در پشتهای ایشان فریضۀ دائمی خواهد بود.
8 « و ایشان را بگو: هر كس از خاندان اسرائیل و از غریبانی كه در میان شما مأوا گزینند كه قربانی سوختنی یا ذبیحه بگذراند،
9 و آن را به در خیمه اجتماع نیاورد، تا آن را برای خداوند بگذراند. آن شخص از قوم خود منقطع خواهد شد.
10 و هر كس از خاندان اسرائیل یا از غریبانی كه در میان شما مأوا گزینند كه هر قسم خون را بخورد، من روی خود را بر آن شخصی كه خون خورده باشد برمی‌گردانم، و او را از میان قومش منقطع خواهم ساخت.
11 زیرا كه جان جسد در خون است، و من آن را بر مذبح به شما داده‌ام تا برای جانهای شما كفاره كند، زیرا خون است كه برای جان كفاره می‌كند.
12 بنابراین بنی‌اسرائیل‌را گفته‌ام: هیچكس از شما خون نخورد و غریبی كه در میان شما مأوا گزیند خون نخورد.
13 و هر شخص از بنی‌اسرائیل یا از غریبانی كه در میان شما مأوا گزینند، كه هر جانور یا مرغی را كه خورده می‌شود صید كند، پس خون آن را بریزد و به خاك بپوشاند.
14 زیرا جان هر ذی‌جسد خون آن و جان آن یكی است، پس بنی‌اسرائیل را گفته‌ام خون هیچ ذی جسد را مخورید، زیرا جان هر ذی جسد خون آن است، هر كه آن را بخورد منقطع خواهد شد.
15 « و هر كسی از متوطنان یا از غریبانی كه میته یا دریده شده‌ای بخورد، رخت خود را بشوید، و به آب غسل كند و تا شام نجس باشد. پس طاهر خواهد شد.
16 و اگر آن را نشوید و بدن خود را غسل ندهد، متحمل گناه خود خواهد بود.«