Süleyman'ın Özdeyişleri

Bölüm : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31


Bölüm 14

1 Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.
2 Doğru yolda yürüyen, RAB'den korkar, Yoldan sapan, RAB'bi hor görür.
3 Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.
4 Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.
5 Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.
6 Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.
7 Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.
8 İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.
9 Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.
10 Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.
11 Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.
12 Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.
13 Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.
14 Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.
15 Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.
16 Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.
17Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.
18Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.
19Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.
20Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.
21Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!
22Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.
23Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.
24Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.
25Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.
26RAB'den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.
27RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
28Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.
29Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.
30Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.
31Muhtacı ezen, Yaradanı'nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan'ı yüceltir.
32Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.
33Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.
34Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.
35Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.