فصل 1
1 كلام خداوند كه بر میكاهِ مورَشَتی در ایام یوتام و آحاز و حِزْقیا، پادشاهان یهودا نازل شد و آن را درباره سامره و اورشلیم دید.
2 ای جمیع قوم‌ها بشنوید و ای زمین و هر چه در آن است گوش بدهید، و خداوند یهوه یعنی خداوند از هیكل قدسش بر شما شاهد باشد.
3 زیرا اینك خداوند از مكان خود بیرون می‌آید و نزول نموده، بر مكان‌های بلند زمین می‌خرامد.
4 و كوهها زیر او گداخته می‌شود و وادیها مُنْشَقّ می‌گردد، مثل موم پیش آتش و مثل آب كه به نشیب ریخته شود.
5 این همه به سبب عصیان یعقوب و گناه خاندان اسرائیل است. عصیان یعقوب چیست؟ آیا سامره نیست؟ و مكان‌های بلند یهودا چیست؟ آیا اورشلیم نمی‌باشد؟
6 پس سامره را به توده سنگ صحرا و مكان غَرس نمودن مَوْها مبدّل خواهم ساخت و سنگهایش را به درّه ریخته، بنیادش را منكشف خواهم نمود.
7 و همه بتهای تراشیده شده آن خرد و همه مزدهایش به آتش سوخته خواهد شد و همه تماثیلش را خراب خواهم كرد زیرا كه از مزد فاحشه آنها را جمع كرد و به مزد فاحشه خواهد برگشت.
8 به این سبب ماتم گرفته، وِلْوَلَه خواهم نمود و برهنه و عریان راه خواهم رفت و مثل شغالها ماتم خواهم گرفت و مانند شتر مرغهانوحه‌گری خواهم نمود.
9 زیرا كه جراحت‌های وی علاج‌پذیر نیست چونكه به یهودا رسیده و به دروازه‌های قوم من یعنی به اورشلیم داخل گردیده است.
10 در جَتّ خبر مرسانید و هرگز گریه منمایید. در خانه عَفْرَه، در غبار خویشتن را غلطانیدم.
11 ای ساكنه شافیر عریان و خجل شده، بگذر. ساكنه صأنان بیرون نمی‌آید. ماتم بیتْاِیصَلْ مكانش را از شما می‌گیرد.
12 زیرا كه ساكنه ماروت به جهت نیكویی درد زه می‌كشد، چونكه بلا از جانب خداوند به دروازه اورشلیم فرود آمده است.
13 ای ساكنه لاكیش اسب تندرو را به ارابه ببند. او ابتدای گناه دختر صَهیون بود، چونكه عصیان اسرائیل در تو یافت شده است.
14 بنابراین طلاق نامه‌ای به مُورَشَتْ جَتّ خواهی داد. خانه‌های اَكْذِیب، چشمه فریبنده برای پادشاهان اسرائیل خواهد بود.
15 ای ساكنه مَریشَه بار دیگر مالكی بر تو خواهم آورد. جلال اسرائیل تا به عَدُلاّم خواهد آمد.
16 خویشتن را برای فرزندان نازنین خود گَرْ ساز و موی خود را بتراش. گری سر خود را مثل كركس زیاد كن زیرا كه ایشان از نزد تو به اسیری رفته‌اند.