فصل 14
1 ای اسرائیل بسوی یهوه خدای خود بازگشت نما زیرا به سبب گناه خود لغزیده‌ای.
2 با خود سخنان گرفته، بسوی خداوند بازگشت نمایید و او را گویید: «تمامی گناه را عفو فرما و ما را به لطف مقبول فرما، پس گوساله‌های لبهای خویش را ادا خواهیم نمود.
3 آشور ما را نجات نخواهد داد و بر اسبان سوار نخواهیم شد و بار دیگر به عمل دستهای خود نخواهیم گفت كه شما خدایان ما هستید چونكه از تو یتیمان رحمت می‌یابند.»
4 ارتداد ایشان را شفا داده، ایشان را مجّاناً دوست خواهم داشت زیرا خشم من از ایشان برگشته است.
5 برای اسرائیل مثل شبنم خواهم بود و او مانند سوسنها گل خواهد كرد و مثل لبنان ریشه‌های خود را خواهد دوانید.
6 شاخه‌هایش منتشر شده، زیبایی او مثل درخت زیتون و عطرش مانند لبنان خواهد بود.
7 آنانی كه زیر سایه‌اش ساكن می‌باشند، مثل گندم زیست خواهند كرد و مانند موها گل خواهند آورد. انتشار او مثل شراب لبنان خواهد بود.
8 افرایم خواهد گفت: مرا دیگر با بتها چه كار است؟ و من او را اجابت كرده، منظور خواهم داشت. من مثل صنوبر تر و تازه می‌باشم. میوه تو از من یافت می‌شود.
9 كیست مرد حكیم كه این چیزها را بفهمد و فهیمی كه آنها را بداند؟ زیرا طریق‌های خداوند مستقیم است و عادلان در آنها سلوك می‌نمایند، اما خطاكاران در آنها لغزش می‌خورند.