Κεφάλαιο 147
1 ΑΙΝΕΙΤΕ τον Κύριο· επειδή, είναι καλό να ψάλλουμε στον Θεό μας· επειδή, είναι τερπνό, η αίνεση πρέπουσα.
2 Ο Κύριος οικοδομεί την Ιερουσαλήμ· θα συγκεντρώσει τους διασπαρμένους τού Ισραήλ.
3 Γιατρεύει τους συντριμμένους στην καρδιά, και δένει τις πληγές τους.
4 Απαριθμεί τα πλήθη των άστρων· καλεί τα πάντα με το όνομά τους.
5 Ο Κύριός μας είναι μέγας, και η δύναμή του μεγάλη· η σύνεσή του αμέτρητη.
6 Ο Κύριος υψώνει τούς πράους, τους ασεβείς, όμως, τους ταπεινώνει μέχρι το έδαφος.
7 Ψάλτε στον Κύριο, ευχαριστώντας· ψαλμωδείτε στον Θεό μας με κιθάρα·
8 αυτόν που σκεπάζει τον ουρανό με σύννεφα· αυτόν που ετοιμάζει βροχή για τη γη· αυτόν που αναδίνει χορτάρι επάνω στα βουνά·
9 αυτόν που δίνει στα κτήνη την τροφή τους, και στους νεοσσούς των κοράκων, που κράζουν σ' αυτόν.
10 Δεν χαίρεται στη δύναμη του αλόγου· δεν βρίσκει ευχαρίστηση στα πόδια τού άνδρα.
11 Ο Κύριος ευχαριστιέται σ' εκείνους που τον φοβούνται, σ' εκείνους που ελπίζουν στο έλεός του.
12 Να επαινείς, Ιερουσαλήμ, τον Κύριο· να αινείς τον Θεό σου, Σιών.
13 Επειδή, δυνάμωσε τους μοχλούς των πυλών σου· ευλόγησε τους γιους σου ανάμεσά σου.
14 Βάζει ειρήνη στα όριά σου· σε χορταίνει με το πάχος τού σιταριού.
15 Στέλνει το πρόσταγμά του στη γη, ο λόγος του τρέχει ταχύτατα.
16 Δίνει χιόνι σαν μαλλί· διασκορπίζει την πάχνη σαν στάχτη.
17 Ρίχνει τον κρύσταλλό του σαν κομμάτια· μπροστά στο ψύχος του ποιος μπορεί να σταθεί;
18 Στέλνει τον λόγο του και τα διαλύει· φυσάει τον άνεμό του, και τα νερά ρέουν.
19 Αναγγέλλει τον λόγο του στον Ιακώβ, τα διατάγματά του και τις κρίσεις του στον Ισραήλ.
20 Δεν έκανε έτσι σε κανένα έθνος· ούτε γνώρισαν τις κρίσεις του. Αλληλούια.