Κεφάλαιο 11
1 Δόλια πλάστιγγα είναι βδέλυγμα στον Κύριο· ενώ δίκαιο ζύγι είναι ευαρέστησή του.
2 Όπου μπει υπερηφάνεια, μπαίνει και ντροπή· η σοφία, όμως, είναι με τους ταπεινούς.
3 Η ακεραιότητα των ευθέων θα τους οδηγεί· ενώ η υπουλότητα των στρεβλών θα τους καταστρέψει.
4 Τα πλούτη, σε ημέρα οργής, δεν ωφελούν· ενώ η δικαιοσύνη ελευθερώνει από θάνατο.
5 Η δικαιοσύνη τού ακεραίου θα ορθοτομήσει τον δρόμο του· ενώ ο ασεβής θα πέσει εξαιτίας της ασέβειάς του.
6 Η δικαιοσύνη των ευθέων θα τους ελευθερώσει· ενώ οι παραβάτες θα συλληφθούν στην κακία τους.
7 Όταν ο ασεβής άνθρωπος πεθαίνει, η ελπίδα του χάνεται· χάνεται και η προσδοκία των ανόμων.
8 Ο δίκαιος ελευθερώνεται από τη θλίψη, αντί γι' αυτόν, όμως, μπαίνει μέσα σ' αυτή ο ασεβής.
9 Ο υποκριτής αφανίζει τον πλησίον του με το στόμα· οι δίκαιοι, όμως, θα ελευθερωθούν με τη γνώση.
10 Στην ευόδωση των δικαίων ευφραίνεται η πόλη· και στον όλεθρο των ασεβών αγάλλεται.
11 Με την ευλογία των ευθέων υψώνεται πόλη· με το στόμα, όμως, των ασεβών καταστρέφεται.
12 Εκείνος που είναι χωρίς μυαλό, περιφρονεί τον πλησίον του· όμως, ο φρόνιμος άνθρωπος σιωπά.
13 Ο σπερμολόγος περιφέρεται αποκαλύπτοντας μυστικά· εκείνος, όμως, που είναι πιστός στην ψυχή, κρύβει το πράγμα.
14 Όπου δεν υπάρχει κυβέρνηση, ο λαός πέφτει· από το πλήθος, όμως, των συμβούλων προέρχεται σωτηρία.
15 Όποιος εγγυάται για άλλον, θα πάθει κακό· και όποιος μισεί την εγγύηση, είναι ασφαλής.
16 Η σεμνή γυναίκα απολαμβάνει τιμή· και οι καρτερικοί απολαμβάνουν πλούτη.
17 Ο ελεήμονας άνθρωπος αγαθοποιεί την ψυχή του· ενώ ο ανελεήμονας θλίβει τη σάρκα του.
18 Ο ασεβής εργάζεται ψεύτικο έργο· σ' εκείνον, όμως, που σπέρνει δικαιοσύνη, θα υπάρχει σίγουρος μισθός.
19 Όπως η δικαιοσύνη τείνει προς ζωή, έτσι κι εκείνος που κυνηγάει το κακό, τρέχει στον θάνατό του.
20 Οι διεστραμμένοι στην καρδιά είναι βδέλυγμα στον Κύριο· όμως, οι άμεμπτοι στον δρόμο είναι σ' αυτόν δεκτοί.
21 Και χέρι με χέρι αν ενώνεται, ο ασεβής δεν θα μένει ατιμώρητος· ενώ το σπέρμα των δικαίων θα ελευθερωθεί.
22 Σαν ένας χρυσός κρίκος στη μύτη ενός γουρουνιού, έτσι είναι μια γυναίκα χωρίς φρόνηση.
23 Η επιθυμία των δικαίων είναι μόνον το καλό· η προσδοκία, όμως, των ασεβών η οργή.
24 Οι μεν σκορπίζουν, και όμως έχουν περίσσευμα· οι δε είναι φειδωλοί υπέρ το δέον, και όμως έρχονται σε στέρηση.
25 Η ψυχή που αγαθοποιεί θα παχύνει· και όποιος ποτίζει, θα ποτιστεί κι αυτός.
26 Όποιος κρατάει σιτάρι, θα είναι λαοκατάρατος· ευλογία, όμως, θα είναι επάνω στο κεφάλι εκείνου που πουλάει.
27 Όποιος προθυμοποιείται στο καλό, θα απολαύσει χάρη· όποιος, όμως, ζητάει το κακό, θάρθει επάνω του.
28 Όποιος ελπίζει στον πλούτο του, αυτός θα πέσει· ενώ οι δίκαιοι θα ανθίσουν σαν βλαστός.
29 Όποιος αναστατώνει την οικογένειά του, θα κληρονομήσει άνεμο· και ο άφρονας θα είναι δούλος στον φρόνιμο.
30 Ο καρπός του δικαίου είναι δέντρο ζωής· και όποιος κερδίζει ψυχές, είναι σοφός.
31 Αν ο δίκαιος παιδεύεται επάνω στη γη, πολύ περισσότερο ο ασεβής και ο αμαρτωλός.