فصل 16
1 و تابوت خدا را آورده، آن را در خیمه‌ای كه داود برایش برپا كرده بود، گذاشتند؛ و قربانی‌های سوختنی و ذبایح سلامتی به حضور خدا گذرانیدند.
2 و چون داود از گذرانیدن قربانی‌های سوختنی و ذبایح سلامتی فارغ شد، قوم را به اسم خداوند بركت داد.
3 و به جمیع اسرائیلیان به مردان و زنان به هر یكی یك گردۀ نان و یك پارۀ گوشت و یك قرص كشمش بخشید.
4 و بعضی از لاویان را برای خدمتگزاری پیش تابوت خداوند تعیین نمود تا یهُوَه خدای اسرائیل را ذكر نمایند و شكر گویند و تسبیح خوانند،
5 یعنی آساف رئیس و بعد از او زكریا و یعْیئیل و شَمِیرامُوت و یحیئیل و مَتَّتیا و اَلِیآب و بنایا و عُوبید اَدُوم و یعْیئیل را با عودها و بربطها و آساف با سنجها می‌نواخت.
6 و بنایا و یحْزِیئِیل كهنه پیش تابوت عهد خدا با كرّناها دائماً (حاضر می‌بودند.)
7 پس در همان روز داود اولاً (این سرود را) به دست آساف و برادرانش داد تا خداوند را تسبیح بخوانند:
8 یهُوَه را حمد گویید و نام او را بخوانید. اعمال او را در میان قومها اعلام نمایید.
9 او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمامی كارهای عجیب او تفكر نمایید.
10 در نام قدّوس او فخر كنید. دل طالبان خداوند شادمان باشد.
11 خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید.
12 كارهای عجیب را كه او كرده است، بیاد آورید، آیات او و داوریهای دهان وی را،
13 ای ذریت بندۀ او اسرائیل! ای فرزندان یعقوب برگزیده او!
14 یهُوَه خدای ما است. داوریهای او در تمامی جهان است.
15 عهد او را بیاد آورید تا ابدالا´باد، و كلامی را كه به هزاران پشت فرموده است،
16 آن عهدی را كه با ابراهیم بسته، و قَسَمی را كه برای اسحاق خورده است،
17 و آن را برای یعقوب فریضه قرار داد و برای اسرائیل عهد جاودانی؛
18 و گفت زمین كَنْعان را به تو خواهم داد، تا حصۀ میراث شما شود،
19 هنگامی كه عددی معدود بودید، قلیل‌العدد و غربا در آنجا،
20 و از اُمّتی تا اُمّتی سرگردان می‌بودند، و از یك مملكت تا قوم دیگر.
21 او نگذاشت كه كسی بر ایشان ظلم كند، بلكه پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود،
22 كه بر مسیحان من دست مگذارید، و انبیای مرا ضرر مرسانید.
23 ای تمامی زمین یهُوَه را بسرایید. نجات او را روز به روز بشارت دهید.
24 در میان امّت‌ها جلال او را ذكر كنید، و كارهای عجیب او را در جمیع قومها.
25 زیرا خداوند عظیم است و بی‌نهایت محمود؛ و او مُهیب است بر جمیع خدایان.
26 زیرا جمیع خدایان امّت‌ها بتهایند. اما یهُوَه آسمانها را آفرید.
27 مجد و جلال به حضور وی است؛ قوت و شادمانی در مكان او است.
28 ای قبایل قومها خداوند را توصیف نمایید. خداوند را به جلال و قوت توصیف نمایید.
29 خداوند را به جلال اسم او توصیف نمایید. هدایا بیاورید و به حضور وی بیایید. خداوند را در زینت قدوسیت بپرستید.
30 ای تمامی زمین از حضور وی بلرزید. ربع مسكون نیز پایدار شد و جنبش نخواهد خورد.
31 آسمان شادی كند و زمین سرور نماید، و در میان امّت‌ها بگویند كه یهُوَه سلطنت می‌كند.
32 دریا و پری آن غرش نماید؛ و صحرا و هر چه در آن است به وجد آید.
33 آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود، به حضور خداوند زیرا كه برای داوری جهان می‌آید.
34 یهُوَه را حمد بگویید زیرا كه نیكو است. زیرا كه رحمت او تا ابدالا´باد است.
35 و بگویید ای خدای نجات ما ما را نجات بده. و ما را جمع كرده، از میان امّت‌ها رهایی بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوییم، و در تسبیح تو فخر نماییم.
36 یهُوَه خدای اسرائیل متبارك باد. از ازل تا ابدالا´باد و تمامی قوم آمین گفتند و خداوند را تسبیح خواندند.
37 پس آساف و برادرانش را آنجا پیش تابوت عهد خداوند گذاشت تا همیشه پیش تابوت به خدمت هر روز در روزش مشغول باشند.
38 و عُوبید اَدُوم و شصت و هشت نفر برادران ایشان و عُوبید اَدُوم بن یدِیتُون و حُوسَه دربانان را.
39 و صادوقِ كاهن و كاهنان برادرانش را پیش مسكن خداوند در مكان بلندی كه در جِبْعُون بود،
40 تا قربانی‌های سوختنی برای خداوند بر مذبح قربانی سوختنی دائماً صبح و شام بگذرانند برحسب آنچه در شریعت خداوند كه آن را به اسرائیل امر فرموده بود مكتوب است.
41 و با ایشان هِیمان و یدُوتُون و سایر برگزیدگانی را كه اسم ایشان ذكر شده بود تا خداوند را حمد گویند زیرا كه رحمت او تا ابدالا´باد است.
42 و همراه ایشان هِیمان و یدُوتُون را با كرّناها و سنجها و آلات نغمات خدا به‌جهت نوازندگان و پسران یدُوتُون را تا نزد دروازه باشند.
43 پس تمامی قوم هر یكی به خانۀ خود رفتند، اما داود برگشت تا خانۀ خود را تبرك نماید.