Jesaja - Isaiah
Hoofstuk 38
1 In dié dae het Hiskía dodelik siek geword; en die profeet Jesaja, die seun van Amos, het by hom gekom en vir hom gesê: So spreek die HERE: Gee bevel aan jou huis, want jy sal sterwe en nie lewe nie.
2 Toe draai Hiskía sy gesig na die muur, en hy het tot die HERE gebid
3 en gesê: Ag, HERE, dink tog daaraan dat ek voor u aangesig in trou en met ‘n volkome hart gewandel het en gedoen het wat goed is in u oë. En Hiskía het bitterlik geween.
4 Toe het die woord van die HERE tot Jesaja gekom en gesê:
5 Gaan sê vir Hiskía: So spreek die HERE, die God van jou vader Dawid: Ek het jou gebed gehoor, jou trane gesien; kyk, Ek sal vyftien jaar by jou dae byvoeg,
6 en Ek sal jou uit die hand van die koning van Assirië red en ook hierdie stad; en Ek sal hierdie stad beskut.
7 En dit sal vir jou die teken wees van die kant van die HERE, dat die HERE hierdie woord wat Hy gespreek het, sal volbring:
8 Kyk, Ek sal die skaduwee op die grade wat dit gedaal het deur die son op die grade van Agas se sonnewyser, laat teruggaan, tien grade agteruit. En die son het tien grade teruggegaan op die grade wat dit gedaal het.
9 Geskrif van Hiskía, die koning van Juda, toe hy siek was en van sy siekte gesond geword het.
10 Ek het gesê: In die bloei van my dae moet ek heengaan in die poorte van die doderyk; ek word beroof van my orige jare.
11 Ek het gesê: Ek sal die HERE nie sien nie, die HERE, in die land van die lewendes; ek sal die mense nie meer aanskou onder die inwoners van die wêreld nie.
12 My woning is opgebreek en van my af weggevoer soos ‘n herderstent; ek het my lewe opgerol soos ‘n wewer sy weefsel; Hy sny my van die wewersbalk af; van dag tot nag gee U my prys.
13 Bring ek myself tot bedaring tot die môre—soos ‘n leeu só verbreek Hy al my beendere; van dag tot nag gee U my prys.
14 Soos ‘n swaweltjie of kraanvoël, so het ek gepiep; ek het gekir soos ‘n duif; my oë het dof gekyk na bo: HERE, ek is benoud, wees U my Borg!
15 Wat sal ek spreek, aangesien Hy my dit beloof het en Hy self dit gedoen het? Ek sal soetjies voortgaan al my jare vanweë die bitterheid van my siel.
16 Here, by hierdie dinge leef ‘n mens, en geheel en al is daarin die lewe van my gees: laat my dan gesond word en laat my lewe!
17Kyk, tot heil het die bitter, ja, bitter lyde my geword; maar U, U het my siel liefgehad en getrek uit die kuil van vernietiging. Want U het al my sondes agter u rug gewerp.
18Want die doderyk sal U nie loof nie, die dood U nie prys nie; die wat in die kuil neerdaal, sal op u trou nie hoop nie.
19Die lewende, die lewende, dié sal U loof, soos ek vandag; die vader maak aan die kinders u trou bekend.
20Die HERE staan gereed om my te verlos; daarom sal ons op my snaarinstrumente speel al die dae van ons lewe, by die huis van die HERE.
21En Jesaja het gesê: Laat hulle ‘n vyekoek neem en dit op die sweer sit, dat hy gesond kan word.
22En Hiskía het gesê: Wat is die teken dat ek na die huis van die HERE sal opgaan?