Bölüm 107
1 RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
2 Böyle desin RAB'bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
3 Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.
4 Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
5 Aç, susuz, Sefil oldular.
6 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
7 Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
8 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
9 Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
10 Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
11 Çünkü Tanrı'nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi'nin öğüdünü.
12 Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
13 O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;
14 Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.
15 Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
16 Çünkü tunç* kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.
17Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.
18İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
19O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
20Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.
21Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
22Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O'nun yaptıklarını!
23Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,
24RAB'bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
25Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.
26Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
27Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.
28O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
29Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;
30Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.
31Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
32Yüceltsinler O'nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
33Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,
34Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
35Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.
36Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
37Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.
38RAB'bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.
39Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
40RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
41Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
42Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.
43Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB'bin sevgisini dikkate alsın.